พ.ศ. 2544 / ระเบียบคณะกรรมการตรวจเงินแผ่นดินว่าการปฏิบัติหน้าที่ของผู้ตรวจสอบภายใน พ.ศ. 2546 เป็นต้น

ลักษณะสำคัญทางสังคม เศรษฐกิจ สิ่งแวดล้อม และประชากร
อำเภอกงหราเป็นอำเภอหนึ่งในจำนวน 10 อำเภอของจังหวัดพัทลุง ตั้งอยู่ทางด้านทิศตะวันตกของ
จังหวัดพัทลุง ห่างจากอำเภอเมืองพัทลุงระยะทางประมาณ 40 กิโลเมตร ลักษณะภูมิประเทศเป็นที่ราบล้อม รอบด้วยเทือกเขาลักษณะคล้ายกระทะ โดยแบ่งเป็นพื้นที่ป่าร้อยละ 40 พื้นที่ราบธรรมดาร้อยละ 40 และที่ราบลุ่ม ร้อยละ 20 ด้านทิศตะวันตกของอำเภอ คือ เทือกเขาบรรทัด ซึ่งเป็นแหล่งกำเนิดสายน้ำสายสำคัญ  เช่น คลองหวะหลัง คลองทรายขาว เป็นต้น และมีน้ำตกเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญ เช่น น้ำตกไพรวัลย์ น้ำตกมโนราห์ น้ำตกนกรำ น้ำตกวังตอ ฯลฯ สภาพพื้นที่เป็นที่ราบลุ่มเหมาะสำหรับการทำนาและทำสวนยาง การประกอบอาชีพส่วนใหญ่ คือ อาชีพเกษตรกรรม สวนยางพารา สวนผลไม้  ส่งผลให้เกิดโรคระบบกระดูกและกล้ามเนื้อ เช่น ปวดหลัง ปวดเอว ข้อเข่าเสื่อม เกิดอุบัติเหตุจากสัตว์มีพิษกัด เช่น งูกะปะ ลิง ลักษณะภูมิอากาศเป็นแบบร้อนชื้นและมีฝนตกชุกตลอดปี ซึ่งจากสภาพภูมิอากาศดังกล่าวนั้นเอื้อต่อการเกิดโรคระบบทางเดินหายใจ โรคระบบทางเดินอาหาร ตลอดจนการเกิดโรคติดเชื้อที่มีสัตว์และแมลงที่เป็นพาหะ เช่น ไข้เลือดออก ส่วนในเวลากลางคืนอากาศค่อนข้างเย็นทำให้ผู้ป่วยโรคหอบหืดมีอาการกำเริบได้ง่าย  ด้านสังคมเป็นสังคมชนบท มีลักษณะความเป็นอยู่ที่ไม่แตกต่างกัน เป็นครอบครัวที่อยู่กันแบบเครือญาติ พึ่งพาอาศัยกัน การเปลี่ยนแปลงทางด้านสังคมและวัฒนธรรมในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา คือ มีร้านสะดวกซื้อ ตลาดเปิดท้าย ประชาชนมีพฤติกรรมการบริโภคที่เอื้อต่อการเกิดโรคกลุ่มเมตาบอลิกและโรคเรื้อรังมากขึ้น เช่น โรคอ้วน โรคเบาหวาน โรคความดันโลหิตสูง ความเจริญก้าวหน้าทางด้านเทคโนโลยีเยาวชนสามารถเข้าถึงได้ง่ายส่งผลต่อการตั้งครรภ์ก่อนวัยอันควร  โรคเอดส์และปัญหาทางด้านสุขภาพจิต 

จำนวนประชากรอำเภอกงหรา  มีทั้งหมด 36,048 คน เป็นเพศชาย 17,811 คน คิดเป็นร้อยละ 49.41 และเพศหญิง 18,237 คน คิดเป็นร้อยละ 50.59 โดยมีประชากรวัยแรงงาน (อายุ 15 – 59 ปี) จำนวน 23,632 คน คิดเป็นร้อยละ 65.56 ประชากรวัยพึ่งพิง(อายุ 0–14  ปี,) จำนวน 7,503 คน คิดเป็นร้อยละ 20.81 และกลุ่มวัยสูงอายุ จำนวน 4,913 คน คิดเป็นร้อยละ 13.63  เมื่อพิจารณาการกระจายของประชากรตามกลุ่มอายุและเพศ  พบว่า  แผนภาพปิระมิดประชากรของอำเภอกงหรา  เป็นรูประฆังคว่ำ  ฐานแคบลง  ซึ่งหมายความว่า  อัตราส่วนการพึ่งพิงสูง  ส่วนอัตราเกิดมีแนวโน้มลดลง